Essay from the year 2008 in the subject Politics - International Politics - Region: Near East, Near Orient, grade: keine, , language: Polish, abstract: Jednym z najbardziej niestabilnych i wybuchowych regionów kryzysowych ¿wiata jest dzi¿ bez w¿tpienia Bliski Wschód. Rozpocz¿cie konfliktu na Bliskim Wschodzie datuje si¿ najpó¿niej na rok 1948, kiedy to utworzono pästwo Izrael. Do dnia dzisiejszego nie osi¿gni¿to ¿adnego rozwi¿zania tego konfliktu mimo wielu prób mediacji ze strony mi¿dzynarodowej. W latach dziewi¿¿dziesi¿tych ubieg¿ego wieku podejmowano wiele inicjatyw, s¿ü¿cych rozwi¿zaniu konfliktu bliskowschodniego. Najwäniejsze z tych inicjatyw to postanowienia konferencji w Madrycie z 1991 r., öwiadczenie z Oslo z 1993 r. oraz spotkanie przewodnicz¿cego OWP Yasira Arafata z premierem Izraela Edhudem Barakiem z 2000 roku, do którego dosz¿o z inicjatywy Billa Clintona w Camp David. Podczas spotkä w Madrycie i Oslo osi¿gni¿to pierwsze zadawalaj¿ce wyniki, jednak spotkanie, które przesz¿o do historii jako Camp David II , zaköczy¿o si¿ raczej fiaskiem i nie przyczyni¿o si¿ w ¿aden sposób do odpr¿¿enia. Po spotkaniu tym nast¿pi¿a wr¿cz eskalacja konfliktu, we wrze¿niu roku 2000 og¿oszono intifad¿ Al-Aksa, a od tego czasu ä po dzie¿ dzisiejszy dialog mi¿dzy stronami konfliktu jest niemal niemöliwy. Klimat polityczny w regionie determinowany jest przez wzajemne obwinianie si¿ oraz nieufnö¿ zarówno po stronie izraelskiej jak i palesty¿skiej. Najnowsze wydarzenia, a w szczególnöci wojna w Libanie, która miäa miejsce w roku 2006, oraz faktyczny podziä terytoriów Autonomii Palesty¿skiej na strefy wp¿ywów Fatah i Hamas oraz coraz cz¿¿ciej i wyräniej artyküowane gröby z Teheranu pod adresem Izraela doprowadzi¿y do dalszego pogorszenia i tak jü trudnej sytuacji.
Ta fundamentalna utrata zaufania mi¿dzy stronami konfliktu möe by¿ zäagodzona wy¿¿cznie przez zaangäowanie polityczne stron trzecich. W takiej sytuacji niezb¿dne jest d¿ugotrwäe zaangäowanie mi¿dzynarodowe, które to zaangäowanie stanowi¿oby otwarcie politycznej perspektywy dla obu stron oraz gwarancj¿ faktycznego prze¿öenia planów w czyny. Jednak dalej trudno si¿ oprze¿ wräeniu, ¿e utrzymuj¿ca si¿ przemoc i wszechobecny j¿zyk wojny sprawiaj¿, i¿ wszelkie próby zäagodzenia konfliktu s¿ bezskuteczne. Interwencja stron trzecich, która jest nieunikniona, wymaga zatem nowych pomys¿ów, które nie ograniczäyby si¿ jedynie do zajmowania stanowiska pöredników.
