Herkesin sadece yemek yemek ve para kazanmakla, eglenmek ve emir vermekle ilgilendigi bir dünyada ara sira birisinin cikip seylerin görünümünü tazelemesi, olagan seylerin olaganüstülügünü, banallikteki gizemi, cöpteki güzelligi hissettirmesi gerekir. Fikir ve gelenek kölelerinden, asalak ve yapmacik ukalalardan, eski efsaneleri anlatan vaazcilardan, ahlaki ve mistik hapishanelerin tutsaklarindan, tüm eski sosyal normlarin ve tüm ortak noktalarin inatci papaganlarindan olusan cok genis ve cok güclü bir katmanin ortasinda, bir gece uyandiricisina, bir saf zeka gardiyanina, kasli bir kazmaciya; meydan isiklarina, yeniden kazanilmis özgürlük agaclarina, gelecekteki yapilara yer acmak adina yakan ve yikan iyi niyetli bir yanginciya gerek duyulur.
Italyada benim tükenmis, gücten düsmüs, bitik bir adam oldugum söylentileri dolasiyor, öyle mi Gercekten de benim bir saman alevi oldugumu ve son küllerimin de bahar esintisiyle ucup gittigini mi söylüyorlar
Yavas olun, cocuklar Durun biraz, rica ederim. Bitmek de neymis Daha baslamadim bile. Yapmis oldugum Sne zaman her seyi bir ön söz, bir giris, erkene alinmis bir kaynakca, bir duyuru, bir ilan ve hatta isterseniz, icindekinin daha iyi bir sekilde olgunlasmasini saglayacak bir sira ve köpük tasmasi olarak hayal edin. En iyisi simdi basliyor Ben daha bugün doguyorum.
Saman alevi sevinc atesiydi, yapay bir atesti, kizlarin rüzgar gülüydü, gülünecek, eglendirici seylerdi ama bugün kendimi hicbir zaman söndürülemeyecek ve dünyayi atese verecek bir yangini baslatiyormus gibi hissediyorum
