Yalnzlmn Anatomisi

Kamyonun karayolundaki teker sesleri kulä ma dolarken bir an dö ru sö yledi ini dü ü ndü m. Ben batmakta olan gü ne e bakarken o ö yle devam etti:

--Psikolog oldü un iç in bunlar biliyor olman gerekir dostum. Mesela bö luktan dü me, tehlikeden kurtulmay isteyip kurtulamama, kö mak isterken dü ü p kalma, kalkmak isterken yü rü yememe, ne kadar kaç arsan kaç oldü un yerden uzaklä amama, yakalanacä m duygusundan bir tü rlü kurtulamama. . . Daha bir sü rü ortak rü yalar m z var. Beyaz at, kö pek, hatta kü , y lan bile emin ol ortak rü yalar m z aras nda.

Bunlarda dö ru sö zlerdi ama nedense duyduklar m zihnimi altü st ediyordu.

A r stres alt nda dö ru dü ü nemedi imi bir kez daha belirttikten sonra Ö teki,

--Benden bile ü phe duyman , yorgun olmana, yä ad n tutsakl n ä rl na veriyorum, dedi. nan bana benden bä ka kimse u ak l d davran lar na tahammü l edemezdi. Buna rä men beni suç lay p paspas gibi ezip geç meye devam ediyorsun. Neyse. . . yi dostlar yeri gelir paspas olmaya da ses ç karmaz, yeter ki gö nü ller bir olsun.

Bu sö zler de kayg lar m gidermeye yetmedi. Dü ü ndü kç e iç imdeki ü phe art yordu. Ö teki, insanlar kand rma konusunda usta biriydi. nanmad eyleri inan yormü gibi anlatmak onun gibi birisi iç in kü ç ü k bir oyun say l rd . Bugü ne kadar buna benzer pek ç ok yanl n yakalam t m. Belki de duygusal anlamda dü tü ü m yeri bildi inden, zay f an mdan faydalanarak beni daha ç ok ezmek istiyordu. Nas l olmü tu da bö ylesine kö tü bir zamanda, Ö teki gibi bir hain imdad ma yeti mi ti. Bu i te melek gö rü nü lü bir eytan n parmä olmad n nereden anlayacakt m? Benim gibi biri kurtar c beklerse yard ma kö an melek de il, ancak eytan olabilir. nsan n kurdu insand r diye bö una denmiyor.

Bu duygular n korkunç lü u alt nda, hayat m kurtard n dü ü ndü ü m Ö teki'ne, belli etmemeye ç al arak, inanamayan gö zlerle bir daha bakt m. Kamyonu gazlarken bir dost gibi davranmay sü rdü rü yordu. Yard m ma neden kö tü u hakk ndaki aç klama asl nda ü phelerimi dä tacak kadar gü ç lü ydü fakat, bir tü rlü duyduklar ma inanam yordum. Daha ö nce bö yle bir ey hiç bä ma gelmemi ti. Geç mi teki baz olaylar hat rlatmam ü zerine,

- Yapma dostum, dedi tekrar. Sesi titriyordu, sanki biraz daha konü sa ä layacakt .

Mutsuz bak lar karayolunu izlerken,

- Ne yapay m sö yler misin? diye sordu. Daha ne yapay m, hayat n kurtar yorum yine yaranam yorum. Bugü ne kadar bana hiç gü venmedin. Dost oldü umuzu gö stermeye ç al rken beni kendine dü man belledin. Gerç ekten dostluk nedir bilmiyorsun, duvar gibisin. Bü tü n iyilikler bu duvara ç arp p tuz buz oluyor. Beni anlaman iç in sü rekli konü uyorum, ama sesim bö lukta, aram za gerdi in buz gibi duvarlara ç arp yor. Ne yaparsam yapay m bir tü rlü sana ulä am yorum. O kadar iteledin ki beni, ad m bile Ö teki yapt n. nsan y llard r yan yana ç al t birine bu kadar uzak olur mu?

Duyduklar mda hakl l k pay yok de ildi, ama iç imden nedense ona hak vermek gelmiyordu. Hep k zmak, "Be para etmezin tekisin!" diye bä rmak istiyordum. ç imde bir ä rl k, bir b kk nl k vard . Kimseyle dost, arkadä , tan bile olmak istemiyordum. Yorulmü tum yä ad m hayat n gerç eklerinden.