Pan

Umut etmek ilginc bir sey, evet cok tuhaf bir sey. Insan bir sabah bir yola cikabilir, o yolda sevdigi biriyle karsilasmayi umut edebilir. Peki onunla karsilasir mi Hayir.
Norvecin en kuzeyinde, ucsuz bucaksiz bir ormanin kiyisinda, derme catma bir kulübe kiralayip burada sadik köpegi Ezopla dinlenmeyi uman Tegmen Thomas Glahn günlerini tam da istedigi gibi gecirmeye baslar. Ava cikarak, balik tutarak, vahsi dogayla ahenk icinde münzevi bir yasam süren bu genc adamin basit hayati, yörenin en varlikli adamlarindan birinin kizi olan Edvardayla tanisinca tümden degisecektir.

Acliktan dört yil sonra yayimlanan ve Hamsunun en ünlü romanlarindan biri olan Pan büyüleyici ve yikici bir ask hikayesi olmasinin yani sira dogaya adanmis müthis bir doga övgüsü.
Benim kusagimin Dickensi, Knut Hamsundur.
Henry Miller