Bir zamanlar insanlar rüya görürdü.
Gözlerini kapatt¿klar¿nda unutulanlar geri döner, susanlar konüur, kaybolanlar kendini bulurdu.
Ama bir gün dünya sustu. Rüyalar kaybolmad¿, sadece yasakland¿.
Kodlara s¿¿mayan her ¿ey sistem d¿¿¿ ilan edildi. Duygular "zararl¿ veri", haf¿za "virüs", inanç ise "ar¿za" say¿ld¿. Kelimeler say¿ya çevrildi, hat¿ralar silinebilir içerik oldu. ¿nsan, her ¿eyi bilen ama hiçbir ¿eyi hat¿rlamayan bir varl¿¿a dönü¿tü.
¿¿te o çäda, birinin zihnine gizemli bir kelime dü¿tü: Zemanur.
Ne bir isimdi, ne s¿radan bir sesleni¿.
Bir çär¿yd¿, bir mühürdü.
Unutüu delen, hat¿rlamay¿ yeniden mümkün k¿lan bir i¿aret.
Mühür: Gö¿e Aç¿lan Çatlak, bask¿n¿n gölgesinde hakikati hat¿rlaman¿n destan¿n¿ anlat¿yor. Yasakl¿ rüyalar¿n, kaybolmü haf¿zalar¿n ve susturulmü kelimelerin aras¿nda, insan¿n yeniden dirili¿ mücadelesini sahneliyor.
Çünkü hakikat susmaz.
Çünkü insan, hat¿rlamadan yäayamaz.
Ve her mühür, bir kapan¿¿ de¿il; bazen yeni bir bälang¿c¿n kap¿s¿d¿r.
