Ben ülkemin bagimsizligi ve halkimin mutlulugu icin serefimle bir defa ölüyorum. Sizler, bizleri asanlar
serefsizliginizle her gün öleceksiniz.
Onlar icin daragacindaki fidanlar dendi, masum gencler dendi... Hic kimseyi öldürmemis olmalari ön plana cikarildi. Kimileri de lanetle andi onlari. Ancak hicbir bicimde önemleri yadsinmadi.
Ölüm tehdidinden korkmayan, daragacini gericiligin yargilandigi bir kürsüye dönüstüren tavirlari unutulmadi. Onlar devrimci olduklari icin asilmislardi... Sonraki yillarda yüzlerce, binlerce kez tekrarlanacak infazlardan biriydi ölümleri... Bugün de her devrimcinin kalbinde, parkasiyla, kavruk bakislariyla bir suret yasiyorsa, bu; onlarin kazandiklarinin kanitidir.
Evet bir defa ölenler kalplerde yasamaya devam ediyorlar... Ya asanlar...
Ahmet Kahraman, yasadiklarindan, tanikliklarindan, izlenimlerinden yola cikarak, üzerinden gecen yillara ragmen gündemde kalmayi sürdüren bir süreci anlatiyor... Deniz Gezmis, Yusuf Aslan, Hüseyin Inan; hic kuskusuz bugünün kahramanlaridir ve hikayeleri de bugünün hikayesidir...
5 yil aradan sonra; yeniden gözden gecirilmis, yeni baskisiyla...
