Zerda cicegi, karanligin izlerini altin bir sevdayla silerken zemheri, zincirlerini zorlayan bir yaratik gibi onlari izliyordu.
Zeliha ile Gururun aski, zerdali ciceginin tac yapraklarinda sakli bir sirdir; mutluluk, onlarin ellerinde hem bir anahtar hem bir yara bandidir. Fakat ufukta beliren gö lgeler usulca cogalir, sinsice birikir. Gö lgelerden biri kursun olup hizla onlara dogru ilerlerken bir digeri ayni kandan bir dü smana dö nü sü r, kursundan ö nce kalbi deler. Asklari, her firtinayi gö gü sleyecek kadar gü clü olsa da kaderin carki amansizca dö nmeye devam eder. Cark durdugunda ortaya cikacak gercek, yazin en sicak gü nlerini bile zemherinin buz kesen gö lgesine mi zincirleyecek
O olsun, ö lü m gelsin, o olsun, her sey yok olsun; o olsun, ben olmasam da olur.
Sadece o olsun. Zeliha olsun. Zerdam, Zerdalim, dagda acan yaban cicegim, gelincigim, bir avuc mutluluk bin karis acim, her seyim.
