Pan

Erkek öteki kizi bir köle, bir deli, bir yoksul nasil severse öyle sevdi. Neden mi sevdi Bunu yollardaki tozlara, düsen yapraklara sor; hayatin esrarli Tanrisina sor Cünkü bu gibi seyleri bilse bilse o bilir. Bu kiz erkege hicbir sey vermedi, hayir, hicbir sey vermedi, ama erkek yine de ona tesekkür etti. Kiz ona Huzurunu, aklini bana ver dedi. Erkek yalniz bir seye, kizin kendi hayatini istememis olmasina yerindi.

Tegmen Thomas Glahnin Notlarindan alt basligini tasiyan Pan 1894 hem güclü bir ask romani, hem de zengin bir tabiat övgüsüdür. KnutHamsun sadece bu eseri yazsaydi bile, yine büyük bir sair sayilirdi. Modern psikolojinin canli bir aniti sayilan bu eser, kelimeler arasinda yasattigi inceliklerle bir saheser niteligi tasir. Okuyanin ruhunda her söz, tilsimli bir degisim ile aslindan cok farkli yankilar halinde devam eder. Hamsunun dünyaya yayilisinda; ormanlari, otlari, sulariyla ortak bir cagilti halinde kuzeyi dile getiren bu romanin büyük katkisi olmustur.
Behcet Necatigil