Grafik tasarimci, ressam, yayinci, cevirmen kimlikleriyle uzun yillar
sanat dünyamizin merkezinde duran Sait Maden, her seyden önce
bir sairdi. Yaptigi her iste sairligi yer buluyordu kendine. Haydar
Ergülenin Bir siir dervisi diyerek tanimladigi Madenin bütün
siirleri ilk kez bir araya geliyor.
Korkularin ne güzel yüzleri vardi,
ufacik elleri, ufacik ayaklari.
Kus gibi yan yan bakarlardi
yüzümüze. Ne hos parlardi
gözleri karanlikta derinden,
aramizda ne ürkektiler
Ne iyiydiler aramizda
usul sesleriyle, utangac bakislariyla,
alinda bir deniz yeli, agizda
hafif bir seker tadi benzeri. Her cabamizda
yardima hazirdi elleri
biz nicedir ovar, parlatirken büyük geceyi.
Birgün ne görsek iyi Yer gök dört duvar.
Ne yeni korkular var ne eski korkular.
Yönden yöne mekik dokuyan
deli bir rüzgar
carpiyordu cepcevre
kapilara pencerelere.
Bizi süzüyordu bir köpek yolun sonundan.
