Frankenstein

Mary Wollstonecraft Shelley, bilimkurgunun baslangici sayilan Frankenstein'i, iki yüzyil önce yazmaya basladiginda henüz 18 yasindaydi. O günden beri, ceset parçalarindan diriltilmis bir ucubenin hikâyesini anlatan roman, kanimizi dondurmaya devam ediyor.

Genç bilim insani Victor Frankenstein yarattigi dev varlik dünyaya gözünü açtiginda, ondan igrenir ve kaçar. Basibos kalan bu yaratik önceleri saf iyilikle doluyken, karsilastigi tüm insanlarin nefretine maruz kalinca yaraticisindan intikam almaya karar verir. Frankenstein, çirkinlikten degil sevgisizlikten canavarlastigimizi ve yarattigimiz kötülükle yüzlesmekten kaçtikça kötülügün büyüdügünü anlatan "lanetli" bir basyapit.

"Habisligimin nedeni perisanligim. Tüm insanlik benden nefret etmiyor mu? Benden tiksinmiyor mu? Yaraticim olan sen bile beni paramparça etsen sevinirsin; bunu aklindan çikarma. Simdi söyle bana, insanin benden esirgedigi acimayi ben niye insana göstereyim? Beni, elinin emegini, buzlardaki o yariklardan birine atip yok edebilsen buna cinayet demezsin. Peki, beni lanetleyen insana saygi mi göstermeliyim o zaman? Hâlbuki karsilikli bir sevgiyi paylassak, ona zarar vermek söyle dursun, hosgörüsünün karsiliginda sükran dolu gözyaslariyla emrine amade olurdum. Fakat böyle bir sey olanaksiz. Yine de çaresiz bir köle gibi boyun egmeyecegim. Çektigim acilarin bedelini ödetecegim. Sevgi uyandiramiyorsam korku uyandiracagim."