Yesil Esarp Kirmizi Fistan

Ben yandim anasizdim, Hikmetimin günahi neydi, benim yasadiklarima kimin kalbi dayanirdi ki onunki dayansin diye ic gecirdi Halime. Hikmetim haftalarca yalvardi, bekledi ikna etmeye calisti Zekiye Nineyi.

Ayirma bizi, kiyma bize ben Fidana degil Halimeye sevdaliyim. dediyse de Daha kücüksünüz, büyüyünce unutursunuz, dediler, kiydilar Hikmetimin gencligine

Son bir görevi kalmisti Halimenin yapmayi düsündügü. Yerdeki külleri kara cula doldurdu, dört kösesini birbirinin ucuyla baglayip, sögüt agacinin altini hizla terk etti. Gözleri kan canagina dönmüs, kararli, azimli bir anne olarak Sametin kapisini caldi. Kara culu icindeki külleriyle firlatti atti Sametin önüne

Iste bana evlilik diye yasattiklariniz, Allah hepinizin belasini verecek, ben de görecegim o günleri dedi ve oglunu kaptigi gibi sirtina bindirdi. Kendinden emin adimlarla yürümeye basladiginda kimse Gitme, kal demeye cesaret edemedi.

Kafasinda yesil, kirmizi ve morun kendisini rahatsiz edemeyecegi yerin arayisi vardi.