Agaclar

Üzgün oldugumuzda ve hayata katlanamadigimizda bir agac söyle konusabilir bizimle Sus Bak bana Yasamak kolay degil, yasamak zor degil. Bunlar cocuksu düsünceler. Birak konussun icindeki Tanri, o zaman susacaklar. Yolun seni anandan ve yurdundan uzaklastirdigi icin endiselisin. Ama attigin her adim, her yeni gün seni anana yaklastirir. Orasi ya da surasi degildir yurdun. Yurt ya icindedir ya da hicbir yerde.

Yollara düsme özlemiyle kederlenir yüregim, aksamlari rüzgarda uguldayan agaclari duydugumda. Sessizce, uzun uzun dinlerseniz, bu özlemin esasi da anlami da cikar ortaya. Sanildigi gibi acidan kacip gitme arzusu degildir bu. Yurda, ananin bellegine, hayatin yeni kissalarina duyulan özlemdir. Eve götürür insani. Her yol eve götürür, her adim dogumdur, her adim ölümdür, her mezar anadir.

Böyle uguldar agac, cocuksu düsüncelerimizden ürktügümüz aksam vakitlerinde. ... Agaclari dinlemeyi ögrenen, agac olmayi arzulamaz artik. Kendisi disinda baska bir sey olmayi arzulamaz. Yurt budur. Mutluluk budur.