Dit gedenkteken wil het ontstaansproces van de korte film Eroica beschrijven, vertrekkend van persoonlijke zorgen en geschriften over het geleidelijke proces van gehoorverlies tot de omzetting van een idee in film. Eroica brengt geluid als de belangrijkste narratieve en esthetische lijn en nodigt het publiek uit om te luisteren naar een persoon met otosclerose - progressief gehoorverlies - en plaatst het in het universum van deze nieuwe geluidservaring. Het idee kreeg gestalte in de lezing van het testament van Ludwig Van Beethoven, waarin hij het ongeluk van het proces van gehoorverlies rapporteerde en al zijn gekwelde gevoelens in zijn sociaal isolement beschreef. De film nodigt uit tot een nieuwe manier om de wereld te zien en te horen, en brengt het publiek dichter bij een meer organisch, provocerend, ongemakkelijk voorstel dat niet uit woorden bestaat, maar uit meeslepende situaties, in het domein van het gevoel en het aan het licht brengen van een discussie over de manieren van zijn, horen en hoe ze worden ingevoegd in de meest gevarieerde sociale contexten.
