.Ilk basta her sey harikaydi, son duraga geldigimi sanmistim. Huzurlu, iyi insanlardan kurulu bir toplum. Kimse kimseyi kirmiyordu, herkes neyi neden yaptigini biliyordu ve hepsinden önemlisi, ölümün bile bir anlami vardi. Ideallerden, hayallerden konusabiliyordum, daha güzel bir dünya umudundan. Ama büyünün bozulmasi uzun sürmedi. Sadece birkac basit soru, cevap bulmayan ve sorulmasindan bile rahatsiz olunan. Tüm bu görkemli yapi aslinda iskambil kagitlarindan kurulmustu. Ancak hic rüzgar estirmezsen ayakta durabiliyordu. Beynini kilitlersen, inancin temel dayanaklarini asla sorgulamazsan, düsünmek yerine kabul etmeyi icine sindirebilirsen. Ben sindiremedim. Sorulari sordum ve kagitlar yikildi.
Cemaat sirketlerinin isimleri, cirolari, okullarindaki ögrenci sayisi, Hocaefendi olarak anilan liderlerinin görüsleri Ülkenin en güclü Islami cemaati hakkinda bugüne kadar cok sey yazildi, söylendi. Ne var ki bu yapiyi olusturan insanlarin yasamlari, oradan yolu gecenlerin duygulari, düsünceleri hep bir sir olarak kaldi.
Üniversite yillarinda Hizmeti yakindan tanima firsati bulan yazar, anilarindan hareketle kaleme aldigi bu romanda cemaatten insan manzaralarini paylasiyor okurlariyla. Hizmete katilmanin ve kopmanin nedenlerini irdelerken hem cemaate hem cemaatin disindaki dünyaya seslenerek, birbirlerine ve hayata farkli bir pencereden bakmayi öneriyor.
Murat, Elif, Yusufcuk ve Ahmetle birlikte bir yol öyküsü esliginde...
