Mektuplar, Spinozanin felsefi üretkenliginin tüm evrelerine yayildigindan, okura öncelikle onun düsüncesinin ve yönteminin gelisimini sunarlar. Spinozanin hicbir eseri, bu yazismalarda sadece dostlarla degil hasimlarla da gerceklesen fikri alisveristen bagimsiz degildir. Ama mektuplarda karsimiza felsefesini daha iyi anlamamiza yardimci olan bir filozof cikmaz yalnizca; gündelik kaygilarla mesgul, dostlarinin yolladigi gül receline veya yerli biraya sevinen, yeri geldiginde mizahtan ve nadir de olsa alaydan kacinmayan tekil ve sonlu bir varlik da cikar. Bunu saglayan sey, yazinsal tür olarak mektubun, son hali verilmis eserler karsisinda sahip oldugu dinamizmdir.
Yazari coktan aramizdan ayrilmis olsa bile onu simdi ve burada duyumsatabilme gücüdür. Mektuplar tamamlanmis eserin gizledigini, felsefi sorunsallastirma ve kavramsallastirmanin kökenindeki iletisimi aciga cikarir. Bu nedenle, Spinoza sadece bir zamanlar yazistigi kisilerle degil, tüm okurlariyla da diyalog icindedir.
