Epidemia Samobójstw

Opowiadanie kryminalne "warszawskiego Sherlocka Holmesa" z pierwszej polowy XX wieku, podane z pierwszej reki. Daniel Bachrach, aspirant Urzedu Sledczego w Warszawie, wspomina sprawe kryminalna, która prowadzil. Lata 20. w Warszawie to rozkwit kabaretów i wielkie rauty urzadzane dla nowobogackiej klienteli. Tajne kasyna i domy schadzek powstawaly jeden po drugim, a policja miala pelne rece roboty, by skrupulatnie zamykac nielegalne biznesy. Na tle walk z niebieskimi ptakami, pojawila sie seria tragicznych wydarzen. W krótkim czasie trzy kobiety popelnily samobójstwo. Wszystkie pochodzily z wyzszych sfer, wiodly cnotliwe i dostatnie zycie u boku mezów. Wydawaloby sie, ze nie mialy zadnego powodu, by odebrac sobie zycie. Gdy niemal na oczach sledczego Bachracha ginie kolejna kobieta, ten postanawia blizej przyjrzec sie sprawie. Czyzby wszystkie samobójstwa laczyl wspólny motyw?
Jezyk, postacie i poglady zawarte w tej publikacji nie odzwierciedlaja pogladów ani opinii wydawcy. Utwór ma charakter publikacji historycznej, ukazujacej postawy i tendencje charakterystyczne dla czasów, z których pochodzi.